Το άγαλμα της Μαρούλας

Στις 21 Μαΐου του 1478, το κάστρο του Κότσινα πολιορκήθηκε από το Σουλεϊμάν πασά. Με αρχηγό τον Ισίδωρο Κομνηνό, Έλληνες και Ενετοί ρίχτηκαν στη μάχη για να απωθήσουν τον εχθρό. Ο Ισίδωρος Κομνηνός, αμυνόμενος, περικυκλώνεται από τους Τούρκους και λαβώνεται θανάσιμα. Μπροστά στο θέαμα της πτώσης του αρχηγού, το ηθικό κλονίζεται και οι υπερασπιστές των τειχών τρέπονται σε άτακτη φυγή.

Σύμφωνα με το μύθο, η 18χρονη κόρη του Κομνηνού, Μαρούλα, άρπαξε το αιματοβαμμένο σπαθί του νεκρού πατέρα της και ρίχτηκε πρώτη ξανά στη μάχη, εμπνέοντας και ενθαρρύνοντας έτσι και τους υπόλοιπους συμπολεμιστές να επιστρέψουν, και τελικά να οδηγηθούν σε μεγάλη νίκη.

Το επεισόδιο αυτό υμνήθηκε πολύ, τόσο από Ιταλούς συγγραφείς, όπως οι Sabelico, Coelius, Calcagnini, Fulgosius κ.ά., όσο κι από Έλληνες λογοτέχνες, όπως οι Κωστής Παλαμάς, Αριστομένης Προβελέγγιος, Μαρία Λαμπαδαρίδου-Πόθου κ.ά..

Στο λιμανάκι του Κότσινα, βρίσκεται σήμερα επιβλητικό μπρούτζινο άγαλμα της θρυλικής ηρωίδας, στον προαύλιο χώρο του Ιερού ναού Ζωοδόχου Πηγής, στο λόφο που άλλοτε δέσποζε το απόρθητο φρούριο του Κότσινα. Το άγαλμα αυτό είναι δημιούργημα του Ιπποκράτη Σαβούρα και χρηματοδοτήθηκε από το Διδασκαλικό Σύλλογο Λήμνου.