Ο Κοντιάς είναι ένα από τα μεγαλύτερα και ωραιότερα χωριά της Λήμνου και βρίσκεται 11 χλμ. ανατολικά της Μύρινας. Πήρε το όνομά του από έναν Βυζαντινό γαιοκτήμονα της περιοχής που ονομαζόταν Κοντέας.
Το χωριό αρχικά βρισκόταν κοντά στην θάλασσα αλλά το 1600 μ.Χ.. εγκαταλείφθηκε εξαιτίας των πειρατικών επιδρομών. Από την παλιά περιοχή απομένει σήμερα μόνο το μεσαιωνικό κάστρο με το όνομα Παλαιόκαστρο του Κοντέα.
Ο Κοντιάς έχει διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό αναλλοίωτη την ατμόσφαιρα του παρελθόντος, με το πνεύμα της πολύχρονης ιστορίας του να αναδύεται έντονα στις παλιές γειτονιές και τα λιθόστρωτα δρομάκια του. Τα παλιά πέτρινα αρχοντικά των καραβοκύρηδων του 19ου και του 20ού αιώνα, ανακαινίστηκαν και σήμερα είτε φιλοξενούν τους απογόνους τους, είτε έχουν διαμορφωθεί σε τουριστικά καταλύματα για τους επισκέπτες.
Στην ανατολική είσοδο του χωριού υπάρχουν καταπράσινα ψηλά πλατάνια, που φυτεύτηκαν το 1912 με την απελευθέρωση της Λήμνου από τους Τούρκους.
Στη δυτική είσοδο σε καλωσορίζει ο πευκόφυτος λόφος με το εξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου και τους πανέμορφους γραφικούς ανεμόμυλους, σήμα κατατεθέν του χωριού.
Στον Κοντιά η παραδοσιακή με τη σύγχρονη ζωή παντρεύονται άψογα. Τυροκομεία, ποτοποιεία και μπακάλικα συνυπάρχουν απολύτως ταιριαστά με ταβέρνες, ζαχαροπλαστεία, καφέ, μπαρ και όμορφα τουριστικά καταλύματα.
Στο χωριό υπάρχει επίσης η Πινακοθήκη Σύγχρονης Βαλκανικής Τέχνης, με μεγάλη συλλογή από πίνακες αναγνωρισμένων καλλιτεχνών, ενώ διάσπαρτες στο χωριό υπάρχουν αρκετές εκκλησίες με παλαιότερη αυτή του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου, που υπολογίζεται πως χτίστηκε τον 16ο αιώνα. Ο ενοριακός ναός είναι αφιερωμένος στον Άγιο Δημήτριο και χτίστηκε το 1867.
Λίγο έξω από τον Κοντιά, υπάρχει μια τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε από το φράγμα του χειμάρρου Χαντριά. Η αβαθής αυτή λιμνοθάλασσα που αποξηραίνεται το καλοκαίρι, το χειμώνα αποτελεί αξιόλογο υδροβιότοπο, όπου ξεχειμάζουν φοινικόπτερα, ερωδιοί, χαλκόκοτες, πάπιες κλπ.
