Το παραδοσιακό χωριό, με τους παλιούς φημισμένους λυράρηδες, βρίσκεται στο βορειοδυτικό κομμάτι του νησιού, στην ενδοχώρα, χτισμένο στις βόρειες παρυφές του επιβλητικού βουνού Σκούρκα.
Ο οικισμός, ο οποίος υφίσταται από τα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αρχικά ονομαζόταν Αρδία ή Αρδείαι και το σημερινό του όνομα προέκυψε από την παλαιά έκφραση στ’ς Αρδείες - στ’ς Αρδές.
Στο πιο ψηλό σημείο το χωριού, με πάνω από έναν αιώνα ιστορίας, δεσπόζει ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου. Αναγέρθηκε το 1852 σε ρυθμό τρίκλιτης βασιλικής, ενώ η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του σε συνδυασμό με την εντυπωσιακή πρόσοψη και τα δυο καμπαναριά, τον καθιστούν ξεχωριστό από την πρώτη κιόλας ματιά.
Εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το ηρώο του χωριού, το 1882 στεγάστηκε σε νέο πέτρινο κτίσμα το τριτάξιο σχολείο Σαρδών, το οποίο όμως κατεδαφίστηκε το 1912. Παρόλα αυτά αποτέλεσε τον πρόδρομο της Φαμηλιάδειου Σχολής Σαρδών καθώς με ότι απέμεινε από τα υλικά του και την γενναία χορηγία του Αιγυπτιώτη ευεργέτη Παντελή Φαμηλιάδη χτίστηκε η ομώνυμη σχολή, η οποία μάλιστα διέθετε μαγειρείο και εστιατόριο.
Ίσως όμως ο σημαντικότερος λόγος για να επισκεφτεί κανείς τις Σαρδές είναι για να γευτεί και να προμηθευτεί το φημισμένο θυμαρίσιο μέλι που παράγεται εκεί και που θεωρείται το καλύτερο της Λήμνου.
