Η περιπέτεια του Φιλοκτήτη στη Λήμνο

Ο Φιλοκτήτης, βασιλιάς των Θεσσαλών, συμμετείχε μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες στην Τρωική εκστρατεία. Στη διάρκεια του ταξιδιού προς την Τροία, ο στόλος των Ελλήνων έκανε στάση για ανεφοδιασμό στη νησίδα Χρύση της Λήμνου. Εκεί, ένα δηλητηριώδες φίδι, τσίμπησε τον Φιλοκτήτη στο πόδι, προκαλώντας του φρικτούς πόνους. Η πληγή δεν θεραπευτόταν και ο ίδιος υπέφερε, φοβίζοντας το στρατό. Έτσι, με προτροπή του Οδυσσέα και των Ατρειδών, αποφάσισαν να τον εγκαταλείψουν στη Λήμνο και να συνεχίσουν το ταξίδι προς την Τροία χωρίς αυτόν.

Ο Φιλοκτήτης βρήκε καταφύγιο σε μία σπηλιά και χρησιμοποιώντας τις ιαματικές ιδιότητες της Λημνίας Γης, του θεραπευτικού πηλού της Λήμνου, επούλωσε την πληγή και κατάφερε να επιβιώσει. Έζησε εκεί μόνος του για δέκα χρόνια και επιβίωσε σκοτώνοντας πουλιά και θηράματα με ένα τόξο που του είχε χαρίσει ο Ηρακλής.

Ο πόλεμος στην Τροία είχε ήδη φτάσει το δέκατο χρόνο και δεν πήγαινε καλά. Σύμφωνα με τον χρησμό του μάντη Έλενου, η Τροία θα έπεφτε μόνο με το ανίκητο τόξο του Ηρακλή, το οποίο όμως είχε στην κατοχή του ο Φιλοκτήτης. Έτσι, οι Έλληνες έστειλαν στη Λήμνο τον Οδυσσέα και το Νεοπτόλεμο, με στόχο να αποσπάσουν, πάση θυσία, το τόξο και τα βέλη του Ηρακλή. Ο Φιλοκτήτης όμως αρνήθηκε να τα δώσει, μη θέλοντας να συμφιλιωθεί με τους ανθρώπους που του είχαν δείξει τόση σκληρότητα και τον είχαν εγκαταλείψει δέκα χρόνια πριν.

Ύστερα από διάφορες ανεπιτυχείς προσπάθειες των δύο ανδρών, εμφανίστηκε ο Ηρακλής, ως από μηχανής θεός, και έπεισε τον Φιλοκτήτη να πάει στην Τροία και να φέρει τελικά τη νίκη στους Αχαιούς.

Η προσπάθεια του Οδυσσέα και του Νεοπτόλεμου να πείσουν τον Φιλοκτήτη να βοηθήσει στον Τρωικό πόλεμο, 10 χρόνια μετά την εγκατάλειψή του στη Λήμνο, αποτελεί την υπόθεση της τραγωδίας ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ του Σοφοκλή.